والدین بخوانند؛ بهترین نحوه رفتار و تربیت کودک حساس
تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۹۸۷۷۸
تربیت کودک حساس با پیشنهاد روانشناسان کودک حساس و زودرنج، به چه کودکانی می گویند؟ علائم کودکان بسیار حساس 1- همدلی در آنها موج می زند 2- بیش از حد تحریک می شوند 3- آنها همیشه سعی می کنند دیگران را از خود راضی نگه دارند 4- دوستدار تنهایی هستند 5- قلب بر عقل آنها حاکم است 6- از هر چیز منفی بیزار هستند 7- اغلب از هر چیزی شکایت می کنند 8- تغییر را دوست ندارند 10- ژرف اندیش هستند 11- حیوانات را دوست دارند 12- طبیعتاً خجالتی هستند چگونه باید با کودکان حساس و زودرنج رو به رو شد؟ 1- به او اجازه دهید زمانی را "تنها و برای خودش" باشد 2- کمی با او همدلی کنید 3- پذیرش را تمرین کنید 4- کاری کنید آرام آرام بر ترس غلبه کند 5- یک حیوان خانگی بگیرید 6- برای کودکان بسیار حساس از روشهای انظباطی سخت استفاده نکنید 7- وقتی کودک ناراحت است با او صحبت کنید 8- به آنها کمک کنید در برابر زورگوها بایستند 9- سعی نکنید او را تغییر دهید 10- کودک بسیار حساس را با تمام ویژگی هایی که دارد، بپذیرید و قدر بدانید 11- به کودک بسیار حساس خود کمک کنید تا آرام باشد 12- نوازش کودکان حساس و زودرنج، حاصل تربیت غلط والدین هستند در همین راستا کودک می‌تواند به سادگی بر افراد دیگر تأثیر بگذارد و لازم به ذکر است که همین کودکان به صداهای غیرمعمول، جاهای پرجمعیت و شلوغ و همچنین تغییرات محیط زندگی به سرعت عکس‌العمل نشان داده و احساس ناامنی می‌کنند و ناراحتی‌هایی را از لحاظ روحی برای خودشان و والدین‌شان به وجود می‌آورند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش اقتصاد آنلاین، خوب، شما یک کوچولوی بسیار حساس دارید و حتماً این را می دانید که کنترل این دسته از کودکان چقدر چالش برانگیز است و نیاز به صبر و درک زیادی دارد. اگر با این مشکل مواجه هستید و هنوز راه حلی برای آن نیافتید، با ما همراه باشید تا بدانید بهترین روش برخورد با کودکان حساس و زودرنج چیست و با کودکان حساس و زودرنج چگونه باید رفتار کنید.
کودک حساس و زودرنج، به چه کودکانی می گویند؟کودکان بسیار حساس با سیستم عصبی بسیار حساس متولد شده اند و حتی به کمترین شرایطی که ممکن است برای دیگران هیچ اهمیتی نداشته باشد، به سرعت واکنش نشان می دهند. چنین کودکانی علاوه بر واکنش سریع، به همه مسائل پیرامون خود نگاه عمیقی دارند. آنها به راحتی با مشاهده پریشانی عاطفی در دیگران، آشفته و مضطرب می شوند. این دسته از کودکان یا بسیار آرام و درون گرا هستند و به راحتی می توان آنها را تربیت کرد یا ذاتاً بسیار فعال، لجباز و طلبکارند. همه کودکان بسیار حساس معمولاً نسبت به محیط عاطفی و جسمی خود حساسیت فوق العاده ای نشان می دهند.
علائم کودکان بسیار حساسبسیاری از والدین، وقتی می بینند فرزندشان به راحتی دچار اضطراب یا آشفتگی می شود، شاید از خود بپرسند که "آیا فرزند من بسیار حساس است؟" باید گفت علائم کودکان بسیار حساس معمولاً از سنین بسیار کم بروز می کند. 12 نشانه زیر از جمله علائمی هستند که در این دسته از کودکان می بینیم:
کودکان بسیار حساس نسبت به دیگران همدلی بالایی دارند و آنها همیشه نیازهای عاطفی دیگران را در اولویت نیازهای خود قرار می دهند و معمولاً درد عاطفی دیگران را به دوش می کشند. در نتیجه، سلامت جسمی، روحی و عاطفی آنها تحت تاثیر قرار می گیرد.
2- بیش از حد تحریک می شوندآنها به راحتی در اثر سر و صدا، بو، لمس، تصویر، حرکت و مزه تحریک می شوند به طوریکه زندگی آنها از همین امر اثر می پذیرد. یک تصویر یا یک صدای خاص می تواند کودک بسیار حساس را دچار اضطراب یا آشفتگی کند.
3- آنها همیشه سعی می کنند دیگران را از خود راضی نگه دارنداز آنجا که این دسته از کودکان از آزار دیگران خوشنود نمی شوند، همیشه دوست دارند به دیگران کمک کنند و آنها را از خود راضی نگه دارند. شاید این ویژگی در برخی شرایط به آنها آسیب برساند.
4- دوستدار تنهایی هستندشاید کودکان بسیار حساس برون گرا، پرحرف و عاشق دیگران به نظر برسند، اما خیلی زود بیش از حد تحریک می شوند. بنابراین به "زمان شخصی" یعنی زمانی نیاز دارند که فقط مختص خودشان باشد و ارتباط خود را با دنیای اطراف قطع سازند.
5- قلب بر عقل آنها حاکم استآنها ذاتاً به حدی عاطفی هستند که همیشه قلبشان بر آنها حکومت می کند. اولین غریزه آنها پیروی از قلب است.
6- از هر چیز منفی بیزار هستندچنین کودکانی به شدت از خشونت یا فیلم های ترسناک بیزار هستند و کاملاً از دعوا و مشاجره دوری می کنند.
7- اغلب از هر چیزی شکایت می کنندکودکان بسیار حساس اغلب شاکی هستند و با کوچکترین مشکلی مانند خارش لباس، درز جوراب و یا حتی برخورد برچسب لباس با بدن غر می زنند.
8- تغییر را دوست ندارندکودکان حساس از تغییر نفرت دارند. کوچکترین تغییر در اتاق، خانه یا محیط اطرافشان، آنها را به شدت ناراحت می کند.
9- آنها از هر صدایی نفرت دارند
کودکان حساس اغلب از سر و صدای زیاد، وحشت زده شوند. محیط پر سر و صدا برای کودکان بسیار حساس کاملاً ممنوع است.
10- ژرف اندیش هستنداین دسته از کودکان اغلب پرسشهای عمیق و تأمل برانگیز از بزرگسالان می پرسند و آنها را متحیر می کنند. آنها معمولاً بسیار اهل اندیشه هستند و اطراف خود را با دقت تماشا می کنند به همین دلیل سؤالات زیادی از بزرگترها می پرسند که بیشتر باعث آزردگی خاطر آنها می شود.
11- حیوانات را دوست دارندآنها ممکن است علاقه خاصی به حیوانات داشته باشند. مرگ یک حیوان خانگی ممکن است کودک بسیار حساس را تا مدتها افسرده کند. عشق به حیوانات در این کودکان به اندازه ای شدید است که حیوان آزاری از جانب هر کسی که باشد آنها را به شدت خشمگین می کند.
12- طبیعتاً خجالتی هستندکودکان بسیار حساس نسبت به غریبه ها کاملاً خجالتی هستند به طوریکه نمی توانند در مقابل افراد ناشناس به ابراز وجود بپردازند. اما بعد از آشنایی بلافاصله رابطه دوستانه برقرار می کنند و به راحتی باب دوستی و گفتگو را می گشایند.
اگر علائم فوق را در فرزندتان مشاهده کردید، رفتارتان باید با او متفاوت باشد. با ما همراه باشید تا در خصوص روش مواجهه با کودکان بسیار حساس بیشتر بدانید:
چگونه باید با کودکان حساس و زودرنج رو به رو شد؟وجود یک کودک بسیار حساس در خانه دشوار و یا حتی گاهی کلافه کننده است. پرورش این کودکان برای والدین نوعی چالش به شمار می آید. با این حال، والدین باید آنها را همانطور که هستند بپذیرند و درک کنند. این دسته از کودکان بسیار باهوش، شوخ طبع و بسیار شهودی هستند و مشاهدات خوبی دارند. همدلی بالای این کودکان موجب می شود شخصیت منحصر به فردی داشته باشند. در ادامه با برخی از راهبردهای فرزندپروری برای رویارویی با یک کودک بسیار حساس آشنا می شوید:
1- به او اجازه دهید زمانی را "تنها و برای خودش" باشددرک و پذیرش کودکان بسیار حساس مهم ترین کاری است که والدین می توانند برای آنها انجام دهند. یک کودک بسیار حساس برای شارژ مجدد خود به کمی فضا و زمان نیاز دارد. این به اندازه تنفس برای او مهم است.
2- کمی با او همدلی کنیدیکی از رایج ترین سؤالاتی که والدین در مورد کودکان حساس و زودرنج می پرسند این است که چگونه می توان به او کمک کرد؟ خوب، درک و همدلی با آنها تنها کاری است که می توانید انجام دهید. این نکته را بدانید که وجود یک کودک بسیار حساس در خانه به معنای ترس بیشتر، خشم بیشتر، صدمات بیشتر و گریه بیشتر است. والدین این کودکان بعضی اوقات واقعاً کلافه می شوند و حتی صبر و شکیبایی خود را از دست می دهند اما شما به عنوان پدر یا مادر اگر فرزندتان بیش از حد حساس است، باید کنترل او را به دست بگیرید.
3- پذیرش را تمرین کنیدهرگز به خاطر ویژگیهای خاص او از دیگران عذرخواهی نکنید. او با آن ویژگی ها به دنیا آمده است و وقتی در حضور او از دیگران پوزش می خواهید، این احساس را به او می دهید که عواطف، همدلی، حساسیت، احساس و رفتار او صحیح نیست و این منجر به کاهش عزت نفس او خواهد شد.
4- کاری کنید آرام آرام بر ترس غلبه کنداگر از کودک بسیار حساس خود بخواهید کاری را که از آن متنفر است یا از می ترسد، انجام دهد به او کمک می کنید تا بر ترس خود از آن مسئله یا موقعیت غلبه کند. اما این کار باید با سرعت تدریجی و نه با عجله انجام شود.
به عنوان مثال، او ممکن است از پوشیدن یک ژاکت کشباف که بدن او را می خاراند، احساس ناخوشایندی داشته باشد، می توانید از او بخواهید به مدت کوتاهی آن را به تن کند. وقتی از او تعریف می کنید، دفعات بعد دوست دارد مدت بیشتری این لباس را بپوشد. این کار را با دقت و ظرافت انجام دهید تا فکر نکند برایش تنبیه قائل شده اید.
5- یک حیوان خانگی بگیریدکودکان بسیار حساس حیوانات را دوست دارند. بنابراین از تمایل خودشان استفاده کنید و یک حیوان خانگی بگیرید. یک حیوان خانگی در خانه علاوه بر اینکه یک همبازی برای او محسوب می شود، او را آرام می کند. قبل از تهیه حیوان خانگی اطمینان حاصل کنید که کودک به حیوانات خانگی حساسیت ندارد.
6- برای کودکان بسیار حساس از روشهای انظباطی سخت استفاده نکنیداستفاده از روشهای تنبیهی سخت مانند کتک زدن یا داد زدن برای کودکان حساس، شرایط را بدتر می کند. او ممکن است برعکس با جیغ زدن، گریه کردن و بدخلقی و عصبانیت پاسخ دهد. بنابراین، برای تربیت کودکان بسیار حساس باید از روشهای دیگری استفاده کرد. به عنوان مثال به کودک خیلی حساس نباید گفت اگر بستنی بخوری تنبیه می شوی، بلکه با او در مورد مضرات بستنی هنگام سرماخوردگی صحبت کنید.
7- وقتی کودک ناراحت است با او صحبت کنیدوقتی می بینید فرزندتان گریه می کند، از او بپرسید چه چیز او را ناراحت کرده است. کمی با چرب زبانی به او کمک کنید به سوالات جواب دهد. بعد از اینکه دلیل آن را فهمیدید از او بپرسید برای بهتر شدن حالش ، چه کاری می توانید انجام دهید. شاید لازم باشد با ارائه راه حل به او کمک کنید. بعضی از این کودکان مدتی گریه می کنند و بعد علت ناراحتی خود را به زبان می آورند.
8- به آنها کمک کنید در برابر زورگوها بایستندکودکان حساس و زودرنج حتی ممکن است حتی در شرایط عادی نیز گریه کنند یا رفتاری متفاوت از بقیه نشان دهند. از این رو همیشه در معرض آزار و اذیت سایر کودکان در مدرسه هستند. در چنین شرایطی ابتدا به کودک خود بیاموزید نترسد. اگر چنین شرایطی پیش آمد، به او بگویید که باید چهره ای شجاعانه و با اعتماد به نفس در مقابل زورگویان به خود بگیرد و موضوع را با معلم در میان بگذارد. همچنین ، به او بیاموزید به جای اینکه تنها راه برود، در میان جمعیت قدم بزند. به عنوان پدر و مادر، می توانید با معلم و سایر مسئولین مدرسه درباره شرایط او صحبت کنید.
9- سعی نکنید او را تغییر دهیدشما نمی توانید به کودکان حساس و زودرنج کمک کنید مگر اینکه مانند او فکر کنید. آنها اینگونه متولد شده اند. آنها را بپذیرید و سعی نکنید آنها را تغییر دهید. تلاش برای تغییر یک کودک بسیار حساس به جز آسیب به رشد کلی او، نتیجه دیگری به همراه ندارد.
10- کودک بسیار حساس را با تمام ویژگی هایی که دارد، بپذیرید و قدر بدانیدیک کودکان حساس و زودرنج بسیار حساس دارای ویژگی های خوب بسیاری است که می توانید به آن افتخار کنید. خواهید فهمید که او بیش از سایر همسالانش نسبت به انسانها وحیوانات مراقب، دلسوز و همدل است. او درک بسیار بالایی دارد و می تواند به خوبی دیگران را درک کند. کودکان حساس بسیار خلاق هستند و نویسندگان، داستان نویسان ، بازیگران و هنرمندان بزرگی خواهند شد. با این اوصاف، کودک بسیار حساس خود را بپذیرید و قدر شخصیت فوق العاده اش را بدانید.
11- به کودک بسیار حساس خود کمک کنید تا آرام باشدبرخی تمرینات سبک به حفظ آرامش و راحتی کودکان حساس و زودرنج بسیار کمک می کنند. شما می توانید نیم ساعت جلسه پرانایاما و یوگا را در برنامه روزمره کودک بگنجانید. برای تشویق او نیز می توانید با او همراه شوید. ثبت نام در یک کلاس هنری، رفتن به گردش شبانه یا پیاده روی در آرامش و آسایش او نقش بسیار زیادی دارد.
12- نوازشبرای تعریف از او، کودکان حساس و زودرنج را نوازش کنید و در آغوش بگیرید تا احساس کند مورد علاقه و حمایت شما قرار دارد. قبل از هر کاری، باید بدانید چه راهبردی برای فرزند شما مفید واقع خواهد شد. در بسیاری مواقع راهکاری که برای یک کودک موثر واقع می شود برای دیگری به کار نمی آید. بنابراین درک کودکان حساس و زودرنج اهمیت بسیار زیادی دارد و به او کمک می کند به عنوان یک فرد حساس سالم رشد یابد.
کودکان حساس و زودرنج، حاصل تربیت غلط والدین هستندبرخی کودکان در اثر روشهای غلط تربیتی بسیار حساس و زودرنج بوده و نسبت به هر موضوع بی‌ارزش و کوچک، فوراً اظهار ناراحتی می‌کنند که دلیل آن فقط ناشی از تربیت غلط فرزندان است.
واکنش رفتاری که کودک از خود نشان می‌دهد، معمولاً به واسطه حساسیت‌های بی‌مورد والدین آنان می‌باشد که این زمینه را فراهم می‌سازد که فرزند دچار نوعی سردرگمی و در پی آن دچار زودرنجی شود.
در همین راستا کودک می‌تواند به سادگی بر افراد دیگر تأثیر بگذارد و لازم به ذکر است که همین کودکان به صداهای غیرمعمول، جاهای پرجمعیت و شلوغ و همچنین تغییرات محیط زندگی به سرعت عکس‌العمل نشان داده و احساس ناامنی می‌کنند و ناراحتی‌هایی را از لحاظ روحی برای خودشان و والدین‌شان به وجود می‌آورند.حال نکته حائز اهمیت این است که چگونه می‌شود با این کودکان کنار آمد و برخورد صحیح نمود. والدین باید قبول کنند که تخم این حساس بودن را با روش غیراصولی در دل کوچک فرزندان خود کاشته‌اند، بنابراین قبل از هر کاری ابتدا باید سلامت روانی خود را بررسی کنند تا اگر نابسامانی وجود داشت برطرف ساخته و سپس به سراغ تربیت فرزند خود بروند، چرا که عواملی از قبیل جلوگیری از حضور کودک در جمع، تحقیر و سرزنش وی به خاطر موضوعات کوچک و یا تنبیهات و تبعیضات در میان کودکان، در روح لطیف او احساس طرد شدن و گناه را به وجود آورده‌اند.
لازم به ذکر است، زمانی که والدین کودک را از موهبت بزرگ بچگی کردن محروم می‌سازند، کودک باید تاوان اشتباهات رفتاری والدین خود را پس بدهد، پس والدین نباید با تربیت غلط در حق کودک ظلم کنند، بلکه باید کودک را با محبت خود سیراب سازند تا کمبودها و امیال سرکوب شده او که در اثر بی‌توجهی والدین خود به وجود آمده است، از بین برود.
پدر و مادران وقتی می‌بینند مسئله‌ای فکر فرزندانشان را مغشوش کرده است، با آرامش و خونسردی با او رفتار کنند و اگر کودک در محیطی احساس ناامنی می‌کند، او را از محیط مذکور بیرون ببرند و هرگز برای رفع حساسیت کودک او را به زور و اجبار به انجام دادن کاری که دوست ندارد، مجبور نکنند و به این نکته نیز توجه داشته باشند که برای همیشه نمی‌توان موقعیت‌های حساس را که سبب ناراحتی کودک می شود، از او دور ساخت.
بنابراین باید والدین تلاش کنند که به تدریج با بالا بردن حس اتکاء و اعتماد به نفس فرزندان، او را نسبت به چارچوب کلی مسئله آشنا کنند و با تفهیم و آموزش‌های منطقی در حد درک و فهم کودک حساسیت او را از بین ببرند و بر توانایی او برای سازگاری با محیط بیافزایند و یقین داشته باشند که کودک با هر آنچه که در محیط اطرافش وجود دارد، خود را وفق خواهد داد.
لذا با کمی صبر و بردباری و نیز استفاده از روشهای درست تربیتی می‌توان کودک را از صدها ناراحتی و نابسامانی روحی، از جمله حساس بودن و زودرنجی رهایی بخشید و او را به کودکی بانشاط و شاد و فردی معاشرتی و اجتماعی تبدیل کرد.
منبع: نی نی پلاس و ایسنا
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: فرزند پروری تربیت اخلاقی کودکان حساس و زودرنج دسته از کودکان کودکان بسیار حساس یک حیوان خانگی تحریک می شوند داشته باشند برای کودکان دوست دارند تربیت کودک کودک حساس تربیت غلط صحبت کنید بیش از حد او کمک کمک کنید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۹۸۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند ترفند تربیتی کاربردی برای جلوگیری از لجبازی کودک
بچه‌ها به دلایل مختلفی بدرفتاری می‌کنند، اما شایع‌ترین دلیل آن بی حوصلگی و کسل شدن است. آنها متوجه می‌شوند که رفتارشان تأثیرگذار است، بخصوص اگر بتوانند با استفاده از آن به چیزی که می‌خواهند برسند. گاهی هم میل به قدرت داشتن، دلیل بدرفتاری‌های آنها است، چرا که این روشی است برای کودک تا بتواند تلاش کند و قدرت کنترل خود را اثبات کند. به همین دلیل مهم است که نحوه‌ی صحیح مدیریت این رفتار‌ها را بلد باشید.
به گزارش روزیاتو، راهکار‌هایی که در ادامه از آنها صحبت خواهیم زندگی شما به عنوان پدر و مادر را ساده‌تر خواهند کرد.
۱- با آرامش و خونسردی بیشتری با او برخورد کنیدبچهها اغلب از رفتار والدین خود تقلید می‌کنند، بنابراین باید با آموزش حفظ آرامش و خونسردی به فرزندتان، به رفتار او شکل دهید. اگر زمانی که شروع به جیغ و داد می‌کند، شما هم سرش فریاد بکشید، این رفتار برای عادی و طبیعی خواهد شد. بنابراین، به جای این کار، به او روش دیگری برای مدیریت احساساتش نشان دهید.
۲- به او حق انتخاب دهید تا بتوانید تصمیم بگیرد که دوست دارد چه کاری انجام دهدحق انتخاب دادن به کودک کمک می‌کند نیاز به قدرت داشتن و کنترل داشتن روی امور خود در او ارضا شود؛ بنابراین مثلاً اگر باید هم اسباب بازی هایش را جمع می‌کرد و هم دندان هایش را مسواک می‌زد، از او بپرسید که دوست دارد اول کدام را انجام دهد.
۳- همیشه تنقلات همراه خود داشته باشیدبدرفتاری کودک بسیاری از اوقات ناشی از گرسنگی او است، بنابراین اگر قرار بود با کودک تان بیرون بروید، با همراه داشتن تنقلات می‌توانید جلوی جیغ و داد کردنش را بگیرید و او را خوش خلق نگه دارید.
۴- او را از پیامد‌های منفی احتمالی کارهایش آگاه کنید«چون من می‌گویم!» پاسخ خوبی به کودکی نیست که می‌خواهد بداند چرا نباید کاری را انجام دهد. همیشه سعی کنید با فرزندتان صحبت کنید و برایش توضیح دهید که اگر بدرفتاری کند چه اتفاقی ممکن است و چرا نباید برخی کار‌ها را انجام دهد. او را از عواقبی که کارهایش ممکن است داشته باشند آگاه کنید تا بتواند یاد بگیرد و در آینده تصمیمات بهتری برای خود بگیرد.
۵- یک برنامه‌ی روزانه برایش تنظیم کنید و بابت عمل به آن به او جایزه دهیدبه فرزندتان کمک کنید که یک برنامه‌ی روزانه‌ی مناسب برای خود داشته باشد، مثلاً ممنوعیت تماشای تلویزیون از یک ساعت مشخص به بعد، کمک به شستن ظرف ها، مسواک زدن و رفتن به رختخواب در ساعتی مشخص؛ و اگر دوست دارید خلاق باشید، می‌توانید برای کل ماه برنامه تنظیم کنید و به فرزندتان بگویید که اگر تمام ماه (یا یک یا ۲ هفته) طبق برنامه عمل کند، می‌تواند به انتخاب خودش جایزه‌ای از شما بگیرد.
۶- تنبیه‌های معقولی برای قانون شکنی هایش تعیین کنیدبرای برخی بدرفتاری‌های کودک تان تنبیه‌های معقولی در نظر بگیرید. مثلاً اگر فرزندتان در برابر خوردن سبزیجات مقاومت کرد، به او اجازه‌ی خوردن تنقلات ندهید. یا اگر نمی‌خواست اسباب بازی هایش را جمع کند، اجازه ندهید بقیه‌ی روز را با آنها بازی کند. این شیوه برای کودکانی مناسب است که انجام برخی کار‌ها برایشان دشوار است. با این حال، از تعیین تنبیه‌های نامعقول خودداری کنید. مثلاً اگر نمی‌خواست غذایش را بخورد، او را مجبور به شستن لباس‌ها نکنید.
۷- حواسش را پرت کنیدبچهها گاهی به این دلیل بدرفتاری می‌کنند که احساس بی حوصلگی یا کسل شدن می‌کنند یا کار بهتری برای انجام دادن سراغ ندارند. به همین دلیل، اگر کاری برایش پیدا کنید، بخصوص چیزی که او سرگرم و درگیر کند، حواسش پرت چیز خوبی خواهد شد و دیگر بدرفتاری نخواهد کرد.
۸- از او درباره‌ی نظرش و و راه حل هایش برای مشکلات بپرسیدوقتی فرزندتان شروع به بدرفتاری می‌کند، از او بپرسید که آیا مشکلی دارد یا آیا چیزی اذیتش می‌کند. اگر مشکلی وجود داشت و کودک تان آن را با شما در میان گذاشت، وقت بگذارید و با او درباره‌ی آن صحبت کنید. از فرزندتان بپرسید که نظر و فکری دارد یا به عقیده‌ی او چظور می‌توان آن مشکل را برطرف کرد. اگر پاسخی نداشت، کمی به او کمک کنید، اما یادتان باشد که باید به او این احساس را دهید که این خود اوست که دارد مشکل را حل می‌کند و شما باید حامی و مشوق او باشید.
۹- احساساتش را بپذیرید و سعی کنید به او کمک کنیدبه جای اینکه به فرزندتان بگویید بچه‌ی بدی شده یا دارد بدرفتاری می‌کند، می‌توانید به او نشان دهید که او و احساسی که دارد را درک می‌کنید. از آنجایی که احساسات نقش مهمی در رفتار کودک دارند، همیشه پذیرای آنها باشید. مثلاً جمله‌ی ساده‌ای مانند این می‌تواند کمک زیادی به فرزندتان کند: «می فهمم که از اینکه امروز نمی‌توانیم برویم پارک ناراحت هستی، اما هوا خوب نیست».
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند